| انگلیسی | پښتو | معنی | نوعیت کلمه | ریشۀ لغت | اسم یا کلمه |
| ؟؟؟ | ادلۀ فقهی: ادله د جمع کلمه ده او مفرده یې دلیل دی. هغه ثبوت، حجت، برهان او بنسټ چې د یوې مسئلې حکم د شریعت له مخې ثابتوي او هغه څلور اصول دي، قرانکریم، نبوي سنت یا احادیث، د امت اجماع او قیاس یا عرف. باید وویل شي چې علت له دلیل سره توپیر لري، پدی مانا چې دلیل د علم، منطق او عقل له مخې شک په یقین او باور سره بدلوي، خو علت د مصلحت او فساد (ګټې او تاوان) له پلوه د یو شرعي حکم تشریح او څرګندونه کوي
| ادلۀ فقهی: کلمه جمع بوده و مفرد آن دلیل می باشد. ثبوت ها، برهان ها و حجت های فقهی که حکم یک مسئله را از نګاه شریعت توضیح و بیان می دارد که عبارت از چهار اصل می باشد. قرانکریم، احادیث یا سنت نبوی، اجماع امت و قیاس یا عرف. باید ګفت که دلیل با علت یک تفاوت عمده دارد. دلیل چیزی است که از طریق علم، عقل و منطق به صحت آن پی برده شده و شک را به یقین تبدیل می نماید، ولی علت، تعبیر و تشریح آن حکم شرعي است که از جهت مصالح و مفاسد آن بیان می دارد (اسم معنی)
| اسم جمع - اسم مرکب | ترکیب عربی و عربی | ادلۀ فقهی |
